تاثیر برخی عوامل محیطی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه هرز تاتوره تماشایی (. Datura innoxia Mill)
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 247
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-13-4_023
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
به منظور بررسی عوامل محیطی بر مراحل جوانه زنی علف هرز تاتوره تماشایی چهار آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۶ تکرار در سال ۱۳۹۶ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری و خشکی در ۶ سطح (صفر، ۰.۲-، ۰.۴-، ۰.۶-، ۰.۸- و ۱- مگاپاسکال) و اثر اسیدیته با استفاده از محلولهای بافر با اسیدیته تنظیم شده ۴ تا ۹ موردبررسی قرار گرفتند. برای مطالعه عمق کاشت بذر روی سبز شدن بذور هر گیاه در اعماق صفر، ۲، ۴، ۶، ۸ و ۱۰ سانتیمتری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش شوری و خشکی به صورت معنیداری از درصد جوانهزنی در سطح احتمال (p <۰.۰۵) کاسته شد. در برازش مدل سه پارامتری، رابطه بین سطوح مختلف تنش با درصد جوانه زنی، پارامتر X۵۰ مدل نشان داد که تنش شوری و خشکی به ترتیب در پتانسیلهای ۰.۳۹- و ۰.۲۷- مگاپاسکال منجر به کاهش ۵۰ درصدی حداکثر جوانه زنی شدند که نشان دهنده تاثیر بیشتر تنش خشکی بر تاتوره میباشد. اسیدیته مطلوب برای جوانهزنی تاتوره ۶ بود و با افزایش pH از درصد جوانه زنی کاسته شد. بیشترین درصد سبز شدن بذور تاتوره در سطح خاک ۷۳.۳۳ درصد بودند و با افزایش عمق خاک درصد سبز شدن گیاهچه کاهش یافت. تنها ۵ درصد از بذور قادر به سبز شدن از عمق ۸ سانتیمتر سبز شدند. با توجه به اینکه گیاه تاتوره به برخی از عوامل محیطی مورد مطالعه مقاوم هست میتواند به عنوان یک علف هرز جدی در آینده در مزارع و باغات حضور داشته باشد. باشناخت اکولوژی و بیولوژی بذر تاتوره میتوان راهکارهای جدیدی با توجه به پیشبینی الگوی جوانه زنی و سبز شدن این علف هرز در جهت توسعه مدیریت تلفیقی ارائه داد.
Keywords:
Authors
بهاره اسکندری
دانشجوی دکتری علوم علفهای هرز دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان
گودرز احمدوند
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نبات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان
محمد علی ابوطالبیان
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نبات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :