اثر نوشیدن شیر کم چرب، شیرسویا و آب بر آب گیری مجدد و عملکرد ورزشی در دختران جوان تمرین کرده

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه اثر نوشیدن شیر، شیرسویا و آب بر آب­گیری ­مجدد و زمان رسیدن به خستگی در دختران جوان تمرین­کرده بود. هشت دختر تمرین­کرده (سن ۷۴/۰ ± ۳۷/۲۱ سال، شاخص توده بدن ۴۹/۱ ± ۰۶۲/۲۲ کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی ۸۳/۱ ± ۰۹/۴۳ میلی­لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) به عنوان آزمودنی در پژوهش حاضر شرکت کردند. آزمودنی­ها فعالیت تناوبی را روی تردمیل با شدت ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه در دوره­های ۲۰ دقیقه­ای برای کاهش وزن ۱۷/۰ ± ۸/۱ درصد توده بدن اجرا کردند و به صورت متقاطع تصادفی یکی از نوشیدنی­ها شامل شیر­کم­چرب، شیر­سویا و آب را به میزان ۱۵۰ درصد توده بدنی ازدست رفته مصرف کردند. نمونه­های ادرار در شش مرحله جمع­آوری شدند و میزان حجم ادرار و وزن مخصوص ادرار اندازهگیری شد و پس از پایان ریکاوری سه ساعته، آزمون بروس برای بررسی عملکرد ورزشی اجرا شد. حجم کل ادرار تولیدی در دو آزمون شیر و شیرسویا در مقایسه با آزمون آب کاهشی معنادار داشت (P < ۰.۰۵). تعادل خالص مایع بدن در دو آزمون شیر و شیر­سویا در مقایسه با آزمون آب به­طور معنا­داری مثبت بود (P < ۰.۰۵). همچنین، زمان رسیدن به خستگی، در هر دو آزمون شیر و شیر­سویا نسبت به آزمون آب بیشتر بود (P < ۰.۰۵)؛ باوجوداین، بین دو نوبت شیر و شیرسویا تفاوتی معنا­دار در حجم ­کل ادرار تولیدی، تعادل خالص مایع بدن و زمان رسیدن به خستگی وجود نداشت (P > ۰.۰۵)؛ بنابراین، باید گفت که هر دو نوشیدنی شیر و شیر­سویا به بهبود آب­گیری مجدد و تعادل مایعات پس از فعالیت ورزشی منجر می­شوند و می­توانند سبب بهبود عملکرد ورزشی شوند.

Keywords:

تعادل مایعات , خستگی , شیر , شیرسویا