اثر تمرین کم شدت برونگرا با محدودیت جریان خون بر حجم عضله و عملکرد جسمانی فوتبالیست های مرد

تمرین مقاومتی، جزء مهم برنامه تمرینی در بیشتر فعالیت­های ورزشی است. تمرین مقاومتی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون نیز می­تواند باعث افزایش قدرت عضلانی و استقامت موضعی شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر تمرین کم شدت برونگرا با محدودیت جریان خون بر حجم عضله و عملکرد جسمانی فوتبالیست­های مردانجام شد.بدین منظور، ۴۰ فوتبالیست انتخاب شدند و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین مقاومتی سنتی (تعداد = ۱۰)، تمرین مقاومتی کم شدت برونگرا با محدودیت جریان خون (تعداد = ۱۰)، تمرین مقاومتی شدید برونگرا بدون محدودیت جریان خون (تعداد = ۱۰) و کنترل (تعداد = ۱۰) تقسیم شدند.قبل و پس از دوره تمرینی هشت هفته­ای، آزمون­های قدرت و استقامت عضلانی گرفته شد و هایپرتروفی عضلانی با توجه به روش اولتراسوند اندازه­گیری شد. برای مقایسه بین گروه­ها از روش تجزیه وتحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد (۰.۰۵ ≥ P). نتایج حاکی از آن بود که گروه­های تجربی تمرین برونگرا با محدودیت جریان خون و تمرین سنتی در مقایسه با گروه کنترل در آزمون قدرت بالاتنه افزایش معنا­داری داشتند(P < ۰.۰۰۱). همچنین، در قدرت عضلات پا بین گروه­ها تفاوت معنا­دار وجود نداشت، اما تغییرات درون گروهی در همه گروه­های تجربی افزایش معنا­داری را نشان داد. همچنین، استقامت عضلات پا افزایش معناداری را در تمام گروه­های تجربی نشان داد. نتایج بین گروهی حاکی از وجود افزایش معنا­دار بین گروه تمرینات مقاومتی سنتی با گروه تمرینات مقاومتی برونگرا بدون محدودیت جریان خون (۰.۰۰۱ = P) و بین گروه تمرینات مقاومتی سنتی و گروه تمرینات مقاومتی برونگرا با محدودیت جریان خون با گروه کنترل (۰.۰۰۱ =P ) بود. تفاوت معنا­داری در استقامت عضلات بالاتنه ( ۰.۱۸= P)، هایپرتروفی عضلات چهارسرران ( ۰.۱۲= P) و همسترینگ ( ۰.۰۵۳= P) وجود نداشت (۰.۰۵