بررسی نقش توسعه در بهبود پایداری محیط شهری

ارزیابی پایداری محیط شهری، به عنوان یکی از مهمترین ابزار در فرآیند برنامه ریزی توسعه پایدار بوده ولذا توجه به آن در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها امری اجتناب ناپذیر است. با توجه به تغییراتهمه جانبه و سریعی که در شهرهای ایران از چند دهه گذشته شروع و در حال انجام است، ارزیابیپایداری محیط شهرها برای دستیابی به یک برنامه ریزی شهری مناسب و در عین حال همگام بامتغیرهای محیط طبیعی ضروری به نظر میرسد. مبانی نظری تحقیق و عوامل و مولفه های موثر برکیفیت محیط شهری و عناصر سازنده آن ؛و مدل ارزیابی کیفیت محیط شهری در قالب پنج مولفه اصلیکالبدی- فضایی،اجتماعی- فرهنگی،اقتصادی، زیست محیطی و حکمروایی- مدیریتی به صورت سلسله مراتبی با رویکرد از بالا به پایین ایجاد گردیده است. پژوهش از نوع توصیفی بوده و با روش کتابخانه ای وبا استفاده از کتاب و مقالات گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد؛ عوامل توسعه در پایداریمحیط شهری باعث افزایش سطح اجتماعی،اقتصادی و سیاسی در شهر می شود، ناپایداری شهری را ازبین برده و محیط شهر را برای آیندگان حفظ می نماید. به همین دلیل در مقاله حاظر به بررسی و نقشپایداری و توسعه در محیط شهری پرداخته شده است.

Keywords:

توسعه , پایداری , پایداری محیط شهری , فضاهای عمومی شهری , کیفیت محیط