بررسی و بهینه یابی پارامترهای عملیاتی موثر در فرایند خشک کردن خمیر مایه به روش تاگوچی و سطح پاسخ

مخمرها را می توان در زمره ی قدیمی ترین میکروارگانیسم های صنعتی مورد استفاده توسط بشر دانست. خمیرمایه یک محصول ضروری و لازم برای پخت نان بوده و مسئول ورآوردن و تخمیر مطلوب خمیر و ایجاد عطر و طعم در نان می باشد. از عوامل موثر در حصول یک مخمر مناسب ایجاد بهترین شرایط خشک کردن آن است. یکی از روش های رایج و موثر در خشک کردن صنعتی مخمرها روش بسترسیال است. در این تحقیق تاثیر فاکتورهایی نظیر دمای خشک کن، م قدار هوادهی و مقدار ماده محافظت کننده (سورفاکتانت) که ابتدا به روش تاگوچی به عنوان موثرترین فاکتورها انتخاب شدند بر میزان (CO(۲) آزاد شده، رطوبت و درصد زنده مانی مخمرها به روش آماری سطح پاسخ مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت بهینه یابی شدند. براساس نتایج بدست آمده، بهترین شرایط خشک کردن مخمر به روش بستر سیال دردمای ۳۸/۸˚C، هوادهی به مقدار ۱۵۶۰m(۳)/h و میزان سورفاکتانت ۱۱/۹gr/kg مخمر با نرم افزار مینی تب تعیین شد که بر این اساس بیشترین زنده مانی (۷۸/۸ درصد)، کمترین رطوبت (۵/۳۷ درصد) و بیشترین مقدار تولید گاز (۲)(۱۳۹۰cc/۲h)CO برای مخمرها بدست آمد.

Keywords:

بسترسیال , تاگوچی , زنده مانی , سورفاکتانت , مخمر