بررسی تاثیر زیرساخت های مدیریت دانش بر قصد ترک شغل با در نظر گرفتن نقش متغیر میانجی رضایت شغلی در بین کارکنان شعب بانک سپه شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر زیرساخت های مدیریت دانش برقصد ترک شغل با در نظر گرفتن نقش متغیر میانجی رضایت شغلی در بین کارکنان شعب بانک سپه شهر اصفهان انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و ماهیتا توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، ۹۸۵ نفر از کارمندان شاغل در ۷۴ شعبه بانک سپه شهر اصفهان بودند و حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران برابر با ۲۷۷ نفر به دست آمد. داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه رضایت شغلی و قصد ترک شغل داکامارا (۲۰۱۵) و زیرساخت های مدیریت دانش مسعده و همکاران (۲۰۱۹) جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SmartPLS۳ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمامی متغیرها دارای رابطه ی معنادار هستند. زیرساخت های مدیریت دانش بر رضایت شغلی دارای تاثیر معنادار بوده و رضایت شغلی نیز بر قصد ترک شغل تاثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین نقش میانجی رضایت شغلی در رابطه ی بین زیرساخت های مدیریت دانش و قصد ترک شغل معنادار بوده است.

Keywords:

زیرساخت های مدیریت دانش , رضایت شغلی , قصد ترک شغل , بانک سپه