حملات مختلف سایبری با هدف قراردادن سیستم قدرت منجر به اثرات مختلف بر مقادیر پارامترهای قابلیت اطمینان می شود. روش هایی برای تشخیص و شناسایی حمله در شبکه های هوشمند از جمله روش های محاسباتی و تحلیل ریاضی و کنترل غیرخطی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از شناسایی حمله، سیستم می تواند اقدام پیشگیرانه و اصلاحی به منظور محدودکردن خطر را به عمل آورد. آسیب پذیری های مربوط به امنیت سایبری
شبکه هوشمند برق شامل سه جزء اصلی یعنی کامپیوتر، ارتباطات و سیستم قدرت می باشد. حملات می تواند سیستم های خاص و زیر سیستم های مربوطه را به طور همزمان و از راه دور مورد هدف قرار دهد. انواع مختلف حمله، مکانیزم های مربوطه و دیگر مشکلات ایجاد شده بایستی در طراحی امن شبکه های هوشمند در نظر گرفته شود. تهدیدات
شبکه هوشمند برق از دو منبع یعنی از طرف کارکنان ناراضی داخلی و هکرهای مخرب خارجی به وجود می آید. تهدید از طرف کارکنان داخلی واقعی است و احتمال شناسایی مهاجم در اغلب موارد وجود دارد و ترس از عواقب آن، احتمال وقوع چنین حملاتی را کاهش می دهد. با این حال، ضروری است که اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از وقوع چنین اقداماتی به عمل آید. سیستم های هوشمند بیشتر در معرض خطر قرار دارند. در این پژوهش با روش تحقیق کیفی مروری بر مفاهیم
امنیت شبکه در شبکه های هوشمند
برق پرداخته شده است.