ماهیت و مشروعیت قراردادهای الکترونیکی در حقوق ایران

امروزه استفاده از فضاهای مجازی و الکترونیک در معاملات به طور چشمگیری ترویج یافته است. یکی از مدرنترین وسایل انعقاد قراردادها و ایفای تعهدات ناشی از آن، بویژه درعرصه معاملات تجارتی، محیط الکترونیکی اینترنت محسوب میشود. ظهور اینترنت و تجاری شدن آن در دهه های اخیر شیوه های متعارف و کهن تجارت را تا حدود زیادی دگرگون ساخته است و تجارت الکترونیکی به دلیل سرعت، کارائی و کاهش هزینه و بهره برداری بهینه از فرصت ها عصر جدیدی را در رقابت گشوده است . بدین منظور قانون تجارت الکترونیکی در سال ۱۳۸۲ به تصویب رسیده است. از این رو ضروری است که قواعد عمومی حاکم بر این قراردادها، نحوه انعقاد آنها، چارچوب و ضوابط و وضع این قانون مورد بررسی قرار گیرد. لذا در این نوشتار، ضمن بررسی نحوه انعقاد قراردادهای الکترونیکی به مباحثی از قبیل: روشهای مختلف انعقاد،زمان و مکان و تشکیل قرارداد، ماهیت، ویژگیها و اعتبار قراردادهای الکترونیکی با مطالعه قانون تجارت الکترونیکی ایران و قوانین و اسناد منطقهای و بین المللی پرداخته است.

Keywords:

تجارت الکترونیکی , قرارداد الکترونیکی , مشروعیت قرارداد , محیط الکترونیکی , ماهیت قرارداد.