دعا، محوری متداول در زیارات معصومان علیهم السلام

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 100

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_STQH-1-2_009

تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1400

Abstract:

زیارت های ماثور معصومان علیهم السلام در ساختارهای ویژه ای ارائه شده است. محورهای هر یک از این ساختارها قابل شناسایی و تحلیل است. سلام و تحیت، مدح و حمد الهی و لعن بر دشمنان، برخی از این محورهاست. یکی از ارکان متداول زیارت نامه ها در یکی از ساختارهای پرکاربرد، دعاست. ترتیب دو عنصر «سلام بر معصوم» و «دعا» در این ساختار، قابل توجه است. در بیشتر زیارت ها، ابتدا «سلام به معصوم» و سپس «دعا» وجود دارد. در این چینش، مخاطب از مزور به خدا تغییر کرده و گونه ای از «التفات» بلاغی را شکل می دهد. التفات در زیارت نامه ها به معنی همسو بودن مخاطبان و طولی بودن خطاب هاست. در حقیقت، زیارت کننده با «وسیله» امام به سوی خدا رهنمون شده و درخواست خود یا نجوای خویش را مطرح می کند.

Keywords:

-