مقایسه استرس شغلی وتاب آوری بین پرستاران شاغل دربخش بیماران کرونایی باپرستاران بخش های غیرکرونایی بیمارستان های شهربروجن

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه استرس شغلی و تاب آوری پرستاران شاغل در بخش بیماران کرونایی با پرستاران سایر بخش-های غیرکرونایی بیمارستانهای شهر بروجن بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر بروجن در سال ۱۳۹۹ بود. در این پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند تعداد ۱۶۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، ۸۰ نفر به عنوان پرستاران بخش کرونایی و ۸۰ نفر به عنوان پرستاران بخش غیرکرونایی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استرس شغلی پارکر و دکوتیس و تاب آوری کونور و دیویدسون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای t گروه های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار spss۲۲ تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد، بین استرس شغلی و مولفه های آن (فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل) و تاب آوری و مولفه های آن (تصور از شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی و تحمل عاطفه منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و ناثیرات معنوی) در پرستاران شاغل بخش بیماران کرونایی با پرستاران سایر بخشها در بیمارستانهای شهر شیراز تفاوت معناداری وجود دارد. میزان استرس شغلی در پرستاران شاغل در بخش بیماران کرونایی بیشتر از پرستاران سایر بخشها و میزان تاب آوری در پرستاران شاغل در بخش بیماران کرونایی کمتر از پرستاران سایر بخشها می باشد.

Keywords:

استرس شغلی , تاب آوری , پرستاران , کرونا