اقتصاد مقاومتی و اولویت بندی شرکای راهبردی ج.ا.ایران

در تعاملات بین المللی عوامل ذهنی، روانی، فرهنگی، اقتصادی و همچنین مسائل دیگری مانند منافع ملی، شرایط زمانی و جغرافیایی، ماهیت نظام بین المللی، فرهنگ و مذهب و غیره نقش مهمی را ایفا می نمایند به گونه ای که به سطح، نوع و ماهیت روابط بین کشورها و تا حد زیادی الگوهای دوستی و دشمنی شکل می دهند. مجموعه ی این عوامل باعث شده است مسائل حوزه روابط بین الملل و انتخاب شریک راهبردی به شدت پیچیده باشند. بنابراین سوالی که مطرح می شود این است که چگونه در این محیط پیچیده و در هم تنیده شده امروزی می توان تصمیمی بهینه بر مبنای منافع ملی در انتخاب شریک راهبردی در روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی اتخاذ نمود؟ پژوهش حاضر تحت عنوان "اولویت بندی و انتخاب شریک راهبردی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی" درصدد است تا با در نظر گرفتن مجموعه ای از شاخص ها با استفاده از روش های تصمیم گیری به رتبه بندی کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای به منظور توسعه تعاملات بپردازد تا تصمیم گیرندگان کشور به گونه ای شریک راهبردی جمهوری اسلامی ایران را انتخاب نماید که حداکثر منافع ملی حاصل شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بر اساس شاخص های بررسی شده کشور چین در اولویت توسعه روابط قرار دارد.

Keywords:

شریک راهبردی , اقتصاد مقاومتی , اولویت بندی , تصمیم گیری , توسعه روابط