مدل مرسوم حسابداری در حال حاضر مدل بهای تاریخی است که بر اساس آن هر مبادله ای بر مبنای تاریخ انجام آنکمی شده و ثبت می گردد و اعداد و ارقام وارد شده در حساب ها جز موارد استثنایی و خاص تعدیلی به لحاظ تغییرقیمت ها ندارند. این سیستم هنگامی که قیمت ها تغییر می کنند ایرادهایی دارد که در هنگام بالا بودن نرخ تورم بسیارجدی بوده و در هنگام کم بودن نرخ تورم نیز از بین نمی روند. در این پژوهش که با هدف پر کردن بخشی از خلاءموجود در زمینه تحقیقات مرتبط با اثر تورم در حسابداری ایران بوده است اقدام به ارائه مدلی مناسب برای ارزیابی اثرتورم بر گزارش های مالی که متناسب با شرایط ایران باشد، شده است. بدین منظور ابتدا به مرور موضوعات مرتبط باموضوع تحقیق، استفاده از اطلاعات افراد خبره در حیطه حسابداری تورمی، انجام مصاحبه ها بر اساس روش گلولهبرفی و همزمان با مصاحبه و انجام کدگذاری داده ها و استخراج تم ها، انتخاب مدل به عنوان محصول کیفی تحقیق وتدوین و ارائه آن می پردازیم. نتایج یافته های تحقیق نشان دهنده وضعیت فعلی گزارشگری مالی در ایران، پایه های لازمبرای مدلسازی حسابداری تورمی در ایران و اجزای مدل مناسب برای حسابداری تورمی در ایران می باشد. در اینمدل مبنای مناسب برای ارزشیابی، تعدیل با شاخص عمومی تورم و مبنای مناسب برای نگهداشت سرمایه تعدیل سرمایهبا شاخص مورد اشاره است.