واکاوی تحولات الگوی منظر محدوده کن با استفاده از متریک های اکولوژی سیمای سرزمین

توسعه شهری اثرات متنوعی را به دنبال دارد. اثرات محیطی و اکولوژیک از جمله پیامدهای به شمار می رود که زیرساختهای اکولوژیک را به نفع توسعه محیط مصنوع دچار تغییر می سازد. لذا بررسی و آشکار سازی روند تغییرات اکولوژیکبیانگر ماهیت و شدت این تغییرات است. در این راستا استفاده از شاخص های اکولوژی سیمای سرزمین از این توانمندیبرخوردار است که نه روند و شدت تغییرات بلکه ماهیت آنها را نیز آشکار سازد. هدف از این مطالعه بررسی تحولات الگویمنظر اکولوژیک محدوده کن در منقطه تهران با استفاده از متریک های اکولوژی سیمای سرزمین است.به این منظور تهیه نقشه های مورد نیاز از تصاویر ماهواره ای لندست ۷ و ۸ به دست آمده و به منظور آنالیز گسستگیمنظر، متریک های CA, NP, PD, ED با استفاده از نرم افزار FRAGSTATS محاسبه شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ ، مساحت، افزایش تعداد لکه و تراکم لکه های فضاهای انسان ساخت و مسیر هایدسترسی در حال افزایس است و بر عکس زیرساختهای اکولوژیک روند معکوس را طی می کنند. این وضعیت مبین روندهجومی توسعه شهری و زیرساخت های انسانی است. تداون این روند ماهیت و کارکرد محدوده کن را در بلند مدت تهدیدکرده و نیازمند تدوین استراتژیهای مناسب برای حفاظت عملی از این باقیمانده های ساختارهای اکولوژیک است.

Keywords:

منظر شهری , زیرساخت های اکولوژیک , منظر , اکولوژی سیمای سرزمین