دیدگاه بهداشت محیط در مدیریت همه گیری کووید- ۱۹ (مطالعه مروری)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,591

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EEMCONF03_080

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1400

Abstract:

نوپدیدی و بازپدیدی بیماری ها، مساله ای جهانی است و هر از چندی در گوشه و کنار جهان دیده می شود. کووید ۱۹ که بهخانواده بزرگ ویروس های کرونا تعلق دارد و متاسفانه از قابلیت زیادی برای عالمگیر شدن برخوردار است، تازه ترین بیمارینوپدیدی است که گزارش شده است. این ویروس قابلیت سرایت پذیری بالایی دارد. شناسایی راه های انتقال عامل ایجادکنندهبیماری، نقش مهمی در کنترل آن دارد به طوری که این بیماری همه گیر اهمیت متخصصان بهداشت عمومی در سراسر جهان،به ویژه کارشناسان بهداشت محیط (EHP) را که نقش مهمی در مهار ویروس جدید، SARS-CoV-۲ داشتند، برجسته کرده است. مطالعه حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در مورد نقش بهداشت محیط در مدیریت همه گیری کرونا انجام شد. در این مطالعه مروری، جهت یافتن مقالات مرتبط پایگاه های داده scholar ،Scopus Google،PubMed و Science direc با استفاده از کلمات کلیدی Personal protective ،Corona, virus ،Pandemic ،Environmental Health و COVID-۱۹ مورد جستجو قرار گرفتند. مطالعات نشان میدهد سلامت محیط زیست جزء جدایی ناپذیر سلامت انسان و حیوانات است و کووید - ۱۹ یک چالش بهداشت جهانی در قرن بیست و یکم است و تاثیرات زیادی بر اقتصاد و کسب و کار و بهداشت مردم جهان گذاشت، به نحوی که سبک زندگی مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داد. کارشناسان بهداشت محیط (EHP) نقش بسزایی در تمام مراحل مدیریت بلایا به دلیل داشتن تخصص های متنوع و تنظیم پروتکلهای بهداشتی موجود دارند. نتایج مطالعات نشان داد که کارشناسان بهداشت محیط نقشاساسی و تاثیرگذاری را در پاسخ به COVID-۱۹، و در حمایت از بازگشت جامعه به حالت عادی، و مشارکت آنها در بازگشایی و بازیابی هر چه بهتر اقتصاد، ایفا کردند. بنابراین نقش این متخصصان در طول بیماری های همه گیر باید بر روی شیوه هایی متمرکز شود که تاثیر بیشتری برای حمایت از سلامت و ایمنی جمعیت داشته باشند.

Authors

مهدی اسدی قالهری

عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

نسیم غفوری

کارشناس گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

فرشاد گلبابایی کوتنایی

پژوهشگر دوره پسادکتری، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران