اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش افکار خودآیند منفی در پسران نوجوان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش افکار خودآیند منفی در پسران نوجوان شهر ایلام بوده است. جامعه آماری شامل کلیه پسران نوجوان شهر ایلام در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۷ بود، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعداد ۴۰ نفر ۲۰) نفردر گروه آزمایشی و۲۰ نفربه عنوان گروه کنترل) ، که نمره آنها کمتر از ۳۰ بود به عنوان حجم نمونه در این پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه ی افکار خودآیند منفی هولوهن، کندال (۱۹۸۰) و پروتکل آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر ذهن آگاهی بود. قبل از انجام مداخلات پیش آزمون در خصوص هر دو گروه اجرا شد؛ سپس، جلسات اثر بخشی درمان شناختی حضور ذهن به مدت ۸ جلسه ی ۲ساعت برروی گروه آزمایشی اجرا گردید، در خصوص گروه کنترل مداخلهی خاصی صورت نگرفت، بعد از اتمام جلسات بلافاصله پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آزمون (پس آزمون، پیش آزمون) در دو گروه آزمایشی و کنترل، با %۹۹ اطمینان اثر بخشی آموزش درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش افکار خودآیند منفی (ناسازگاری شخصی، خود پنداشت منفی، اعتماد به نفس پایین، ناامیدی ) در پسران نوجوان را تایید کرد. بنابراین می توان گفت که درمان شناختی ذهن آگاهی توانایی کاهش افکار خودآیند منفی را در پسران نوجوان داشته و آنها را برای مقابله با مسائل دوران نوجوانی آگاه می سازد.

Keywords:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی , افکار خودآیند منفی , پسران نوجوان