بررسی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی بر اشتیاق تحصیلی وخودکارامدی تحصیلی پسران پایه پنجم شهر کرمان

این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی بر اشتیاق تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی پسران پایه پنجم شهر کرمان در سال ۱۳۹۹ انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم شهر کرمان در سال ۱۳۹۹ که تعداد آنها ۵۳۵۳ نفر بود. نمونه پژوهش حاضر حدود۶۰ نفر از دانش آموزان که براساس ملاک های ورودی به مداخله به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ۳۰) نفر گروه آزمایش) و ۳۰) نفر)گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی در ۱۵ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دوبار) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد، پاریس (۲۰۰۴) و پرسشنامه خودکارامدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران((۲۰۰۵ بود. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی باعث ارتقا و افزایش اشتیاق تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان شده است.

Keywords:

آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی , اشتیاق تحصیلی , خودکارامدی تحصیلی.