بررسی و ارزیابی عملکرد سیستمهای آبیاری بارانی کلاسیک در شرایط مزرعه در استان فارس

دقت در طراحی سیستمهای آبیاری بارانی، ارزیابی این سامانه ها و همچنین مدیریت آنها از جمله عوامل مهم در توسعه و بهبود سیستمها میباشد که با رعایت آنها عملکرد سیستم، بازده ترکیبی و بازده کاربرد سیستم افزایش مییابد. در پژوهش حاضر، ارزیابی های انجام شده روی سیستم های آبیاری بارانی در استان فارس در چند سال اخیر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. برای ارزیابی این سیستم ها از شاخص های CU، DU، PELQ و AELQ استفاده گردید. نتایج نشان داد مقادیر به دست آمده در کلیه پارامترهای این ارزیابی، کمتر از حد مجازبرای این سیستم ها بود. مهمترین دلایل عدم کارایی مناسب سیستم های آبیاری بارانی در این پژوهش ها عبارت بودند از دبی نامناسب آبپاشها، عدم تامین فشار لازم، عدم دقت در طراحی و اجرا و عدم بهرهبرداری مناسب از طرحها. بنابراین لازم است در مراحل طراحی، اجراء و بهره برداری دقت بیشتر و ملاحظات خاصی مورد توجه قرار گیرد تا بتوان با ارائه راهکارهای مناسب، نسبت به بالا بردن راندمان و بهره وری آبیاری بارانی اقدام نمود. از آنجا که اجرای سیستم آبیاری بارانی تاثیر قابل توجهی بر افزایش بهره وری آب در استان فارس دارد بنابراین استفاده از این نوع سیستم با توجه به محدودیت های آبی در منطقه توصیه گردید.

Keywords:

آبیاری بارانی , ضریب یکنواختی , یکنواختی توزیع , راندمان کاربرد