حل مشکل آبیاری با آب سخت در نواحی خشک و نیمه خشک با روش آبیاری بالشتکی

با محدودیت منابع آبی و مصرف زیاد آب در بخش کشاورزی، آب سخت در صورت انتخاب یک سامانه آبیاری کارا با بازده بالا، میتواند به عنوان یک منبع جایگزین برای آبیاری استفاده شود. از طرفی گرفتگی قطره چکان ها در سامانه های آبیاری قطره ای مسئله ای جدی است. لذا سامانه آبیاری بالشتکی که ترکیبی از روش آبیاری سطحی و آبیاری قطره ای همراه با تکنیک مالچ است، در شرایط استفاده از آب سخت مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول پژوهش، قطر و فاصله مناسب منافذ روی نوارهای پلا ستیکی انتخاب شدند. در مرحله دوم، دو تیمار آبیاری بال شتکی و آبیاری قطره ای -تیپ هرکدام با سه تکرار برای کشت ذرت طراحی و اجرا شدند و گرفتگی خروجیها و بهره وری هر دو سامانه مقایسه شدند. طبق نتایج بدست آمده، دبی نوارهای تیپ به طور میانگین تا ۴۰ درصد کاهش یافت و دچار گرفتگی شدند که منجر به کاهش یکنواختی پخش آب از خروجی ها شد. ولی سامانه بالشتکی به دلیل نوع منافذ و دبی بیشتر، دچار گرفتگی نشد و یکنواختی پخش آب از خروجیها تا ۹۰ درصد بدست آمد. بهره وری مصرف آب سامانه بالشتکی برای علوفه و زیست توده، به ترتیب ۱۵ و ۱۰ درصد نسبت به سامانه قطره ای افزایش یافت. در نتیجه، استفاده از روش آبیاری بالشتکی با آب سخت کاربردی است.

Keywords:

آبیاری بالشتکی , آب سخت , گرفتگی , یکنواختی پخش , بهره وری