ارتباط بین استحکام روانی و بهزیستی روان شناختی در دانشجویان: نقش واسطه ای فعالیت بدنی

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین استحکام روانی و بهزیستی روان­شناختی با نقش واسطه ­ای فعالیت بدنی در بین دانشجویان بود. روش: روش اجرای این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. از بین آنان ۲۰۱ نفر به صورت نمونه ­­گیری در دسترس (میانگین سنی۳۷/۳ ±۰۵/۲۳) انتخاب شدند. شرکت­ کنندگان پرسش­نامه ­های بین ­المللی فعالیت بدنی کرایک (۲۰۰۳)، استحکام روانی کلاف (۲۰۰۲)، بهزیستی روان­شناختی ریف (۱۹۸۹) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ­ها از روش­های ضریب همبستگی، شاخص برازندگی و بوت استرپ استقاده شد.. یافته ­ها: نتایج این پژوهش نشان داد که متغیر فعالیت بدنی در رابطه ­ی بین استحکام روانی و بهزیستی روانشناختی به­ عنوان متغیر میانجی ایفای نقش می­کند. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد بین اکثر خرده­ مقیاس ­های استحکام روانی و بهزیستی روان­شناختی (به جز پذیرش خود با کنترل هیجان و اعتماد بین فردی، روابط مثبت با دیگران با اعتماد بین فردی، تسلط بر محیط با اعتماد بین فردی) ارتباط معناداری وجود داشت. قوی­ترین ارتباط­ها بین اعتماد به توانایی ­های خود با پذیرش خود، کنترل زندگی با خودمختاری، تعهد با خودمختاری  و با تسلط بر محیط وجود داشت. نتیجه گیری: تشویق دانشجویان به انجام فعالیت­ های بدنی و ورزشی در سنین جوانی و بلوغ می­تواند به افزایش سلامت روانی و بهزیستی روان­شناختی در آنها کمک کند.

Keywords:

فعالیت بدنی , استحکام روانی , بهزیستی روان شناختی , دانشجویان