مقایسه میزان تهوع و استفراغ به دنبال بی حسی اسپاینال با استفاده از دو ترکیب دارویی بوپی واکائین-فنتانیل و بوپی واکائین- سوفنتانیل در اعمال جراحی سزارین

مقدمه: بی حسی اسپاینال، رایج ترین روش بی دردی برای سزارین الکتیو می باشد. تهوع و استفراغ در بیماران می تواند باعث اختلال در انجام جراحی گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای فراوانی تهوع و استفراغ به دنبال بی حسی اسپاینال با استفاده از دو ترکیب دارویی بوپی واکائین- فنتانیل و بوپی واکائین- سوفنتانیل در اعمال جراحی سزارین انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور در سال ۱۳۹۲ بر روی ۶۰ بیمار با بارداری ترم کاندید سزارین الکتیو و تحت بی حسی اسپاینال انجام گردید. گروه F ۲۵ میکروگرم فنتانیل و گروه S ۵/۲ میکروگرم سوفنتانیل با ۵/۱۲ میلی گرم بوپی واکائین اینتراتکال دریافت کردند. عارضه اصلی تهوع و استفراغ حین و در ساعت های ۱، ۲، ۶، ۱۲ و ۲۴ بعد از عمل بود. سایر عوارضی مورد بررسی شامل: هیپوتانسیون، احتباس ادراری و زمان بازگشت بلوک حسی به حد T۸ بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تی دانشجویی، رگرسیون لوجستیک و لوجستیک داده های تکراری انجام گردید. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه درمیزان بروز تهوع (۳۹۵/۰=p) و استفراغ حین (۵/۰=p)، ۱، ۲، ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت پس از جراحی، هیپوتانسیون (۵۸۹/۰=p)، تغییرات ضربان قلب (۱۰۵/۰=p)، احتباس ادراری، زمان ایجاد بلوک حسی تا سطح ۸T (۵۵۶/۰=p) و برگشتن بلوک حرکتی (۷۸۷/۰=p) تفاوت معناداری نداشتند. نتیجه گیری: استفاده از دو داروی فنتانیل و سوفنتانیل در ترکیب با بوپی واکائین تاثیری در میزان فراوانی و شیوع تهوع و استفراغ نداشتند.

Keywords:

بی حسی اسپاینال , تهوع و استفراغ , سزارین , سوفنتانیل , فنتانیل