بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران در سال ۱۳۹۷

مقدمه: انعطاف پذیری مجموعه مهارت هایی است که منجر به بینش جدید نسبت به چالش های آینده می شود. انعطاف پذیریدر هر محیط و جامعه ای بخشی از عوامل ایجاد و حفظ سلامت است که در آن رشد سلامت جسمی، روحی و اجتماعی تضمینشده است. بخش بهداشت و درمان به دلیل ارتباط مستقیم با سلامت انسان ها یکی از مهمترین حوزه های توسعه پایدار در جوامعبشری به شمار می رود که تحقق این امر نیازمند وجود کادر درمانی سالم و شاداب و دارای انگیزه کاری بالا می باشد. مهارت هایتاب آوری یکی از مهارت های درونی-اجتماعی هستند که باعث می شوند فرد در شرایط سخت انعطاف پذیر بوده و بتواند در برابرمشکلات مقاومت کنند. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر فرسودگیشغلی پرستاران شاغل در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران در سال ۱۳۹۷ می باشد.مواد و روش ها: پژوهش مداخله ای حاضر روی ۶۰ نفر از پرستاران شاغل در مرکز روانپزشکی ایران با نمونه گیری در دسترس دردو گروه مستقل به صورت طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد انجام گرفت. پس از انجام پیش آزمون از طریق پرسشنامهاطلاعات دموگرافیک و فرسودگی شغلی مسلش ( Meslesh ) شرکت کننده گان به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرارگرفتند. در ۱۰ جلسه گروهی، هفت های یکبار تحت آموزش بر اساس پروتکل آموزش تاب آوری کانر و دیویدسن قرار گرفتند.سپس با انجام پس آزمون، داده ها گردآوری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داد ههای توصیفی از جداول فراوانی و به منظور تحلیلداده های کمی از روش تی مستقل استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه میزان فرسودگی شغلی گروه ها در قبل از مداخله اختلاف معناداری نداشت. بعد از مداخله نیز اختلافمعناداری مشاهده نگردید که نشان از عدم تاثیر این مداخله بر سطح فرسودگی بود (P<۰/۰۵).بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که علیرغم مطالعات قبلی، آموزش مهارت های تاب آوری نمی تواند در کاهشمیزان فرسودگی شغلی پرستاران تاثیر بسزایی داشته باشد انجام مطالعات با حجم نمونه بیشتر توصیه می گردد.

بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران در سال ۱۳۹۷ Keywords:

آموزش , تاب آوری , فرسودگی شغلی , پرستار