نقش پدافند غیرعامل در برنامه ریزی شهری (مطالعه موردی: منطقه ۴ تهران)

بلایای طبیعی و ظهور سلاح های دوربرد سبب گسترش دامنه جنگ ها از حاشیه مرزها به عمق سرزمین ها گردیده و با توجه به عدم پایبندی برخی کشورهای زورگو به معیارهای دینی و انسانی، لذا در نخستین ساعات اولیه، شهرهای کشور مورد حمله نظامی دشمن قرار گرفته و با بحران عظیمی مواجه می شود. به گونه ای که اگر ملاحظات دفاع غیر عامل در ساختمان ها و تاسیسات شهری اعمال نگردیده باشد و زیرساخت های شهری از ایمنی لازم برخوردار نگردیده باشند، مدیریت بحران به انبوهی از مشکلات دچار خواهد شد که اساسا امکان تحرک و جابجایی هرگونه خدمات رسانی امکان پذیر نخواهد بود. مدیریت شهری به عنوان سکان دار توسعه و پیشبرد شهرها باید همواره دغدغه مصونیت و پایداری شهر را داشته باشد و پدافند غیرعامل یکی از ابزارهایی است که مدیران شهری می توانند در این جهت استفاده نمایند. در برخی کشورها پدافند غیرعامل به صورت عملیاتی درآمده است اما در کشور ما هنوز جایگاه واقعی خود را در سطح مدیریت شهی نیافته است. بر همین اساس پژوهش حاضر درنظر دارد به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اطلاعات و یافته های کتابخانه ای و میدانی، وضعیت مراکز حیاتیف حساس و مهم منطقه ۴ تهران را از نظر میزان درخطر بودن آنها در مقابل حملات نظامی و تروریستی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. لذا با بیان دو فرضیه زیر و اثبات آنها می توان به نتایج تحقیق دست یافت: ۱- به نظر می رسد طرح ها و پروژه های شهری اجرا شده در محدوده مورد مطالعه اصول پدافند غیرعامل را در نظر نگرفته اند. ۲- به نظر می رسد ویژگی امنیتی نظامی منطقه ۴ شهرداری تهران، به اهمیت نقش پدافند غیرعامل افزوده و در نظر گرفتن اصول آن را ضروری ساخته است.

Keywords:

پدافند غیرعامل , مدیریت شهری , حملات نظامی و تروریستی , منطقه ۴ تهران