نگاهی اجمالی برآب برای توسعه پایدار در آسیا و اقیانوسیه

آب منبعی است ک ه همه موجودات زنده روی زمین را حفظ می کند و یک عنصر اصلی توسعه پایدار است وآب برای انسانها لازم وضروی است تا از سلامتی و تندرستی و زندگی سالم بهره مند شوند و از توسعه اقتصادی و اجتماعی واقعی برخودارگردند، همچنین اکوسیستم ها پیوندی ناگسسته با آب دارند. در طول تاریخ آب یکی از منابع نا محدود و مورد احترام بوده است. با وجود این انسانها به بخش خیلی کمی از آب شیرین کره زمین که در دریاچه ها و رودخانه وسفره های زیر زمینی به سهولت قابل دسترسی است وابسته بودند . رشد جمعیت وتوسعه شتابان اقتصاد و تشدید مصرف و استفاده نامطل وب از منابع آب در دهه های گذشته ، منجر به عدم تعادل بین آب موجود و آب موردنیاز گردیده است . این عدم تعادل ، بحران واقعی را در بسیاری ازمناطق جهان بعلت کم آبی ، آلودگی کیفی آب، تخریب منابع آب شیرین گسترش داده است. پیش بینی شده است که تا سال 2025 تقریباً 3,5 میلیارد نفر تقریباً 6,5 برابر سال 2000 در کشورهای دچار بحران آب زندگی کرده وکمتر از 1,1 میلیارد نفر به آب سالم دس ترسی داشته و تقریباً 2,5 میلیارد نفر از دسترسی به سیستم های بهداشتی مناسب محروم خواهند بود و اکثریت این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی خواهند کرد . بیانیه مجمع هزاره سازمان ملل سال 2015 بعنوان سال هدف برای نیمی از جمعیت که از حصول یا دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروم هستند تعیین کرد تا راهکاری برای بیش از نصفی از جمعیت در مناطقی که از دسترسی به سیستم های بهداشتی محروم هستند زندگی می کنند باشد. این مقاله بررسی موضوع آب ، بعنوان یک موضوع مهم وکلیدی برای توسعه پایدار منطقه و دستورالعملی برای کمک به توسعه و محیط زیست در آسیا و اقیانوسیه را فراهم ساخته است . در اولین بخش مقاله بررسیهای در مورد وضعیت و چشم اندازهای راجع به منابع آب شیرین درمنطقه انجام شده تا بتواند دیدی اصولی و بنیادی از درک وفهم عمومی ایجاد کند و بخش دوم بطور خلاصه به بررسی گفتگوهای بین المللی در موضوع منا بع آب شیرین از سال 1970 انجام شده پرداخته است و بالاخره در این مقاله سیاستها و روشهای م دیریتی منابع آب شیرین در منطقه در وضعیت قطعی و مشخص مورد توجه قرار گرفته است.