یکی از بخش هایی که در صنعت توریسم مورد توجه گردشگران و جهانگردان قرار گرفته است صنعت
اکوتوریسم است . توریسم سبز، توریسم پایدار و بیوتوریسم واژه هاى متنوعى است که براى گر دشگرى طبیعت یا
اکوتوریسم به کا ر برده مى شود.
اکوتوریسم در فارسی با عنوان طبیعت گردی معنی می شود . طبق آخرین تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسمTIES در سال 1991
اکوتوریسم مسافرتی است به مناطق طبیعی با تعهد به حفظ محیط زیست و آسایش مردم بومی. کشور پهناور ما ، با ویژگی های طبیعی خاص برای
اکوتوریسم منطقه بسیار مستعد در زمینه جذب گر دشگران طبیعی در سطح بین المللی به شمار می آید . باید توجه داشته باشیم که نعمت
اکوتوریسم علاو ه بر پدید آوردن هزاران شغل تازه ، بهره برداری ناپایدار از عرصه های منابع طبیعی کشور را، به بهره برداری پایدار از منابع مزبور تبدیل می کند. توسعه
اکوتوریسم می تواند با ایجاد فرصت های شغلی منافع اقتصادی بی شماری را بطور مستقیم متوجه مردم بومی کشورها کند و در این راستا امکانات ایجاد کاربری اقتصادی برای افراد در حرفه های مرتبط با این صنعت و برای چشم اندازهای طبیعی و درنتیجه تأمین اعتبارات لازم در جهت حفظ آنها فراهم می شود. اکوتوریست ها غالبا با گرایش
زیست محیطی هستند و می توانند در پالایش و حفاظت از محیط زیست، گسترش فرهنگ
زیست محیطی در بین مردم جوامع نقش مؤثری ایفاء کنند . البته اثرات مثبت
اکوتوریسم در
اکوسیستم های آبی می تواند بسیار قابل توجه باشد ولی اثرات سوء آن نیز اجتناب ناپذیر بوده و با اثرات مثبت
اکوتوریسم آمیخته است . به همین دلیل لازم است اثرات منفی بر مناطق از طریق برنامه ریزی دقیق و مدیریت مؤثر برطرف شود . اصل راهنما برای توسعه
اکوتوریسم در
اکوسیستم های آبی این است که منابع طبیعی و انسانی به گونه ای تحت مدیریت قرار گیرند که ضمن ارتقای سطح بهره وری بازدید کنندگان، پیامدهای منفی توسعه
اکوتوریسم به حداقل خود برسد . دستیابی به این هدف مستلزم ارزیابی پتانسیل پیامدهای منفی و تجزیه و تحلیل عقلایی از چگونگی کنترل پیامدهاست .
اکوتوریسم مسئله ای است که باید به دقت مورد بررس ی و تجزیه و تحلیل قر ار گیرد ، ولی آنچه مهم است این است که
اکوتوریسم به عنوان یک صنعت و یک منبع حفاظت از طبیعت که توأم با درآمدزایی می باشد مطرح گردد