شهرستان دزفول به عنوان یکی از شهرستانهای استان خوزستان با برخورداری از پتانسیل های بالقوه طبیعی،تاریخی، فرهنگی و روستایی از نقاط مستعد استان برای برنامه ریزی بر پایه مطالعات اکوتوریسم و
ژئوتوریسم است. از این رو این مقاله در صدد آن است تا با معرفی و شناساندن قابلیت ها و ترسیم راهبردهای آینده با اتکا به جاذبه های گردشگری این منطقه، زمینه رشد اقتصادی و توسعه منطقه ای بر پایه مطالعات
ژئوتوریسم را در ابعاد مختلف با نگرش در چارچوب پایداری منابع در این منطقه را مهیا کند. توجه به
ژئوتوریسم راهی برای حفظ چشم اندازها و ذخایر طبیعی است و با گسترش آن امکانات ایجاد کاربری اقتصادی برای چشم اندازهای طبیعی و در نتیجه اعتبارات لازم در جهت حفظ آنها فراهم می شود. با چنین نگرشی در این مقاله سعی برآن بوده که به بررسی این موضوع در شهرستان دزفول پرداخته شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که قرار گیری پدیده های ژئومورفولوژیکی خاص( آبشار شوی، دره کاید، غار آبی فیلاب، چشمه سموک، دریاچه دز، دشت تمی، رودخانه دز، کوههای سالن و کینو، جنگل ها و بیشه زارها) در کنار جاذبه های تاریخی و فرهنگی (پل قدیم دزفول و آسیاب های آبی)، روستاهای گردشگری،
ژئوپارک شوی و سایر جاذبه های طبیعی، منطقه را به صورت یک مکان شاخص و بسیار مستعد جهت این نوع گردشگری (ژئوتوریسم) در راستای
توسعه اقتصادی درآورده است. در کنار وجود توان های بالقوه گردشگری در شهرستان، راهبردهای توسعه گردشگری که از طریق تعیین نقاط قوت ضعف، تهدید و فرصت در منطقه بر اساس مدل تحلیلیSWOT استخراج شد می تواند اثرات مطلوبی بر اقتصاد مردم داشته و بسیاری از مشکلات اقتصادی مردم شهرستان را حل و فرصت های اشتغال زایی خوبی را ایجاد نماید.