تاثیر افشای هیجانی بر دلسوزی به خود و تنهایی عاطفی مادران دارای فرزند معلول جسمی - حرکتی شهر زابل
Publish place: The Second National Conference on New Research in Education, Psychology, Jurisprudence and Law and Social Sciences
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 379
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ABUCONPA03_028
تاریخ نمایه سازی: 6 مرداد 1400
Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر افشای هیجانی بر دلسوزی به خود و تنهایی عاطفی مادران دارای فرزند معلول جسمی -حرکتی شهر زابل میباشد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی است. طرح مورد استفاده در این تحقیق، طرح پیش آزمون وپس آزمون با گروه کنترل میباشد جامعه آماری پژوهش شامل والدین معلولین جسمی حرکتی دارای پرونده در بهزیستی شهرزابل تا سال ۱۳۹۹ به تعداد ۱۲۰۲ نفر هستند. با توجه به نمونه گیری اتفاقی ۶۰ نفر به صورت نمونه انتخاب شدند. سپس دردو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه دلسوزی به خود نف (۲۰۰۳) ومقیاس تنهایی عاطفی دی توماسو و اسپینر (۱۹۹۷) استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه دلسوزی به خود ۰/۸۷ و تنهاییعاطفی ۰/۸۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS۲۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که افشای هیجانی بر افزایش دلسوزی به خود و کاهش تنهایی عاطفی مادران دارای فرزند معلول جسمی - حرکتیشهر زابل تاثیر دارد.
Keywords:
Authors
رضا ایمانخواه
دکتری روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
سپیده صادقی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، سیستان و بلوچستان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل، ایران