تاثیر یک جلسه فعالیت شدید و مصرف ویتامین C بر HSP۷۰ در دختران فعال

رادیکال های آزاد مانند گونه های واکنشی اکسیژن در حین فرآیندهای شیمیایی تولید می شوند. این رادیکال های توسط دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی خنثی می شوند. فعالیت ورزشی می تواند موجب تولید رادیکال های آزاد شود. سپس پروتین های شوک حرارتی وعوامل دیگر در جریان گردش خون محیطی و سایر بافت ها آزاد شده و استرس اکسیداتیو می شود. استفاده از مکمل های ویتامینی برای مقابله بدن با این تغییرات می تواند تاثیرات مثبت داشته باشد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مکمل سازی با ویتامین C بر شاخص HSP۷۰ پس از یک جلسه فعالیت شدید دردختران فعال بود. نمونه آماری پژوهش ۳۰ دختر فعال را شامل می شدکه در دو سال گذشته دارای فعالیت ورزشی منظم بودند. آنها به شکل تصادفی ساده در دو گروه مکمل ودارونما قرار گرفتند. تغییرات پروتئین شوک حرارتی ۷۰ قبل از مکمل سازی، ۱۴ روز پس از مکمل سازی و بلافاصله پس از انجام فعالیت ورزشی (پروتکل بروس) بررسی شدند. بااستفاده از آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر وآزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل و بررسی شدند. نتایج تحقیق نشان داد تغییرات پروتوین شوک حرارتی ۷۰ معنادار نبود. عضلات اسکلتی نسبت به فشار ناشی از یک جلسه فعالیت شدید ورزشی پاسخ نشان داده اند بنابراین دو هفته مکمل سازی با ویتامین ث شاید موجب کاهش اثرات تخریبی اکساینده ها شده باشد اما تغییر معناداری در سطوح پروتئین شوک حرارتی ۷۰ نداشت که احتمالا می تواند ناشی از سطح تمرین و بی اثر بودن مکمل سازی باشد.

Keywords:

فعالیت ورزشی , دستگاه ایمنی , آنتی اکسیدان ها