رابطه سطح مسابقات با عوامل استرس زای سازمانی در مسابقات ورزشی دانشگاه ها

مقدمه و هدف: عوامل استرسزای سازمانی از عوامل مهم تاثیرگذار بر رقابت ورزشی ورزشکاران می باشد که ممکن است درکورزشکاران از ارزیابی عوامل استرسزای رقابتی را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این تحقیق بررسی عوامل استرسزای سازمانی وسطح رقابت ورزشکاران دانشگاهی است.روش تحقیق: روش تحقیق توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری را ورزشکاران تیم های دانشگاهی استان فارس تشکیل دادند.نمونه آماری با توجه به دوره همه گیری کویید_ ۱۹ تعداد ۱۴۱ نفر به صورت تصادفی و در دسترس بود. ابزار تحقیق شاملپرسشنامه عوامل استرسزای سازمانی OSI-SP و ارزیابی مسابقه PAM بود و به صورت آنلاین در اختیار ورزشکاران نخبه قرارگرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط سه عضو هیات علمی مدیریت ورزشی بررسی و پایایی پرسشنامه ها در یکمطالعه راهنما و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۱ / ۰ و ۸۵ / ۰ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه ۲۶ و آزمون های K.S و ضریت همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل استرسزای سازمانی به طور مثبت با ارزیابی ورزشکاران ارتباط داشت. علاوه بر این، یافته هاحاکی از آن بود که سطوح بالاتر مسابقات باعوامل استرسزای سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: انوای مختلف استرس زای سازمانی ممکن است تاثیرات متفاوتی بر تجارب ورزشی ورزشکاران داشته باشد وپیشنهاد می گردد در سطوح مختلف رقابت عوامل مختلف استرس زا، از پیش مورد ارزیابی قرار گیرد تا ورزشکاران عملکرد بهتریداشته باشند.

Keywords:

سطح مسابقات , عوامل استرسزای سازمانی , ورزشکاران , ورزش دانشگاهی