بررسی پتانسیل گیاهان آبزی در تثبیت بیولوژیکی دیواره رودخانه ها در عملیات مهندسی رودخانه (مطالعه موردی: شبه جزیره میانکاله)

ایران با دارا بودن بیش از 250 تالاب بزرگ و کوچک و به دلیل موقعیت جغرافیایی خود ازاهمیت ویژه ای در آسیای جنوب غربی برخوردار است. تالاب ها حدود 50 درصد از زیستگاههای مهم پرندگان را در ایران به خود اختصاص داده اند بعلاوه دارای فواید بسیاری برای مردم مانند منابع آب، انرژی، آبزیان، حمل و نقل، تفرج، آموزش و پژوهش و بانک ژن و... می باشند. تالاب ها در کارکرد طبیعی بوم سازگان نقش های زیادی ایفا می کنند که به عنوان ارزش تالاب تلقی می شود. کاهش و کنترل سیلاب، مهار رسوب، نگهداری و حفظ آب های زیرزمینی، حفظ خرد اقلیم محلی و غیره بخشی از ارزش ها است. تثبیت دیواره های رودخانه ها با استفاده از پوشش گیاهی یکی از عملیات های مهندسی رودخانه می باشد. در این بررسی تلاش شده است تا پتانسیل گیاهان آبزی، شوررست و شن رست موجود در شبه جزیره میانکاله از لحاظ مناسب بودن در جهت تثبیت بیولوژیکی دیواره ها در عملیات مهندسی رودخانه مورد بررسی قرار گیرد. منطقه مورد مطالعه(منطقه حفاظت شده میانکاله) از دو اکوسیستم آبی(خلیج گرگان و تالاب میانکاله) و خشکی تشکیل شده است و شامل مجموعه ای از شنزار ساحلی، اراضی باتلاقی، آبگیرها و اراضی پست و گود افتاده ای است که به دلیل شرایط منحصر بفرد زیستگاهی، مکانی مناسب برای انواع گونه های گیاهی می باشد و از جمله تنها بازمانده از تیپ مشجر ساحلی و تالابی سواحل دریای مازندران به شمار می رود.. از میان گیاهان مورد مطالعه تعداد 3 گونه برای حفاظت دیواره پایین، 7 گونه برای حفاظت دیواره میانی و 8 گونه برای حفاظت ساحل بالا معرفی گردید

Keywords:

تثبیت بیولوژیک , مهندسی رودخانه , میانکاله , تالاب , خلیج گرگان