ارزیابی و تحلیل مولفه های زیست پذیری مناطق هشت گانه شهر اهواز

افت کیفیت زندگی شهری براثر شکل گیری و بروز مشکلات پیچیده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی و نهادی، استفاده از الگوی مدیریت خوب شهری را با هدف ارتقای زیست پذیری ضروری ساخته است. هدف این پژوهش، ارزیابی و تحلیل مولفه های زیست پذیری مناطق هشت گانه شهر اهواز می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- پیمایشی بود. به منظور گردآوری داده های پژوهش، از دو شیوه تحلیل اسنادی و پیمایشی بهره گرفته شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه و مصاحبه با کارشناسان بود. جامعه آماری پژوهش، حدود ۲۰۰ نفر کارشناسان شهر اهواز بودند که ۶۲ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل از آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده های کمی نشان داد میانگین کل شاخص محیط شهری در شهر اهواز ۸۶/۱، تاریخ شهری ۹/۱، مدیریت شهری ۹۲/۱، خدمات و زیرساخت های شهری ۲۰/۲ و اقتصاد ۷۶/۱ می باشد که در شهر اهواز وضعیت شاخص خدمات و زیرساخت های از بقیه شاخص ها بهتر و شاخص اقتصاد از بقیه شاخص ها وضعیت بدتری دارد ودر بین مناطق منطقه دو وضعیت بهتری در تمامی مولفه ها داشت و منطقه ۷ وضعیت نامطلوبی در مولفه های زیست پذیری در بین بقیه مناطق داشت.

Keywords:

زیست پذیری , مناطق هشت گانه شهر اهواز , شهرداری , رتبه بندی