سنجش میزان مشارکت بازاریان در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری(نمونه موردی: بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز)

در سال­های اخیر رشد بی رویه و شتابان شهرها مشکلات شهری بسیاری ایجاد نموده است. این مشکلات تمامی جنبه­های شهرنشینی را تحت تاثیر خود قرارداده و چه بسا که زندگی شهری را مختل نموده­است. یکی از این مشکلات قابل توجه در شهرها وجود بافت­های فرسوده می­باشد،که خود منشا بسیاری از مشکلات شهری از جمله مسائل اقتصادی_اجتماعی، کالبدی_فیزیکی، زیست محیطی و امنیتی می باشد، که همه­ی این­ها زمینه ناپایداری را در شهرها فراهم کرده است. شهرها محصول فرآیندی هستند که به افزایش کارایی و تحرک عوامل توسعه برای رفع نیازهای جوامع انسانی می­انجامند. این بدان معنی است که ساخت فیزیکی و کالبدی شهرها ریشه اقتصادی دارد. بنابراین شاخص­های اقتصادی در نوسازی بافت­های فرسوده شهری و افزایش مشارکت مردمی نقش تعیین کننده­ای دارند. هدف پژوهش حاضر مطالعه سنجش میزان  مشارکت بازاریان در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری، شهر اهواز است. برای جمع­آوری پیشینه و مبانی نظری موضوع مورد مطالعه، از اسنادکتابخانه­ای و مراجع اصیل مرتبط با موضوع موردپژوهش، استفاده شده است؛ همچنین به­منظور سنجش افکار و نظرات کارشناسان پژوهش از روش پیمایشی به­صورت پرسش­نامه استفاده شده است. پس از مرحله نظرسنجی­ها و ویرایش آن­ها، نظرات مختلف دسته­بندی و تجزیه و تحلیل شد. برای تحلیل داده­های پژوهش از مدلVISUAL PROMETHEE است، تا رتبه بندی محلات براساس مشارکت بازاریان مشخص شود،. نتایج نشان می­دهد، که از بین محلات بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز،محله سی متری با ۰.۶۹ ph+ بالاترین وزن و محله عامری با وزن۰.۲۴  ph+کمترین امتیاز اولویت بندی معیارهای موثر مشارکت بازاریان بافت مرکزی شهر اهواز را به خود اختصاص داده اند. در خاتمه برای نهادینه سازی معیارها پیشنهاداتی ارائه گردید.

Keywords:

شهر اهواز , بافت فرسوده , بهسازی و نوسازی , مشارکت شهروندان