اثر مقادیر مختلف مواد غذایی و آب بر بهره وری آب در گل سوسن در گلخانه

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر کودآبیاری با سطوح مختلف مواد غذایی و رژیم­های آبیاری بر بهره­وری آب (نسبت عملکرد به حجم آب مصرفی حاوی مواد غذایی) در کشت سوسن گلخانه­ای است. آزمایش طی دو سال در دانشگاه گیلان انجام شد. در سال اول از بین چهار غلظت مختلف مواد غذایی بر حسب محلول کوئیک شامل S۱، S۲، S۳و S۴، غلطت مناسب مواد غذایی تعیین شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد تیمار S۱، (تیمار دارای بیشترین غلظت عناصر غذایی) بر بیشتر خصوصیات رویشی، زایشی و پس از برداشت گیاه سوسن اثر مثبتی داشت.در سال دوم با داشتن غلظت مناسب مواد غذایی و تهیه سه سطح مختلف از آن شامل  S۱۱، S۱۲و S۱۳، رژیم­های مختلف آبیاری بر حسب ظرفیت زراعی مدنظر قرار گرفت. چهار رژیم مختلف آبیاری به­منظور تامین رطوبت خاک تا رسیدن به ۷۰، ۸۰، ۹۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی به­کار رفت. نتایج آزمایش دوم نیز نشان داد که استفاده از تیمارهای کم آبیاری ۹۰، ۸۰ و ۷۰ درصد باعث افزایش بهره وری آب شد و این بهره وری بیشتر آب بر صفات رویشی و زایشی گیاه تاثیر سوء نداشت. بر اساس نتایج، اعمال تیمارهای کم­آبیاری بر ویژگی­هایی نظیر ماندگاری گل بریده معنی دار شد و با کاهش مصرف آب و افزایش غلظت محلول غذایی ماندگاری بیشتر شد. در مورد خصوصیات رویشی گیاه سوسن نیز داده ها نشان داد که صفاتی مانند وزن تر و خشک ریشه، برگ و گل به­طور مثبت با کاهش سطح آبیاری و افزایش محلول غذایی، تحت تاثیر قرار گرفت در حالی­که صفات ارتفاع گیاه و تعداد و وزن پیازچه دختری تحت تاثیر این تیمارها نبود. بیشترین مقدار بهره­وری آب حاوی مواد غذایی در تیمار سوم مواد غذایی و آبیاری در سطح ۸۰ درصد ظرفیت زراعی و به میزان ۵۷/۲۱ کیلوگرم بر متر مکعب به­دست آمد.

Keywords:

محلول غذایی , کودآبیاری , کم آبیاری , ماندگاری گل بریده