تصویر و تصویرپردازی در منظومه غنایی نوروز و نوگل

تصویر و تصویرپردازی از عناصر و مولفه های برجسته در حوزه زیبایی شناختی و از جمله اختصاصات در سبک شناسی آثار ادبی و هنری است. امروزه نگاه انتقادی به آثار ادبی از منظر خلق تصاویر نو، ناب و نغز از جمله مباحث جدی در مطالعات بلاغت سنتی و نقد و نظریه ادبی و به ویژه در بررسی و تحلیل های مکاتب صورت گراییی و ساختارگرایی و مانند آن محسوب می شود. هدف از این پژوهش بحث و بررسی در انواع تصاویر منظومه بزمی نوروز و نوگل، اثر آرمان راکیان است که به تازگی وارد بازار نشر گردیده است. این پژوهش به شیوه اسنادی، توصیفی و در نهایت تجزیه و تحلیل محتوا بر اساس یافته ها صورت می گیرد. در مسیر این تحقیق با معرفی انواع تصاویر خیالی ساده، متعدد و گسترده و رفته رفته فاصله گرفتن از شیوه های نقد سنتی در پرداخت صرف به مصادیق صور خیالی در حوزه فنون بلاغت و صناعات ادبی و یا بیان و بدیع، به بررسی و شناخت عناصر نو، تصاویر چند لایه، انواع استعاره های تو در تو و مرکب، اسطوره پردازی ها، نمادها و نمادسازی ها، کهن الگوها و حتی شیوه های روایت و توصیف پرداخته می شود.

Keywords:

شعر فارسی , منظومه های بزمی , زیبایی شناسی , تصویر و تصویر سازی , نوروز و نوگل