ارزیابی کارایی ریزمقیاس نمایی CFD به منظور شبیه سازی دمای کمینه و بیشینه با استفاده از مدلهای CMIP۶

یکی از محدودیت های مدلهای اقلیمی GCM، بزرگ مقیاس بودن متغیرهای اقلیمی شبیه سازی شده میباشد. بنابراین میبایست به روشهای مختلف ریزمقیاس شوند تا توانایی لازم جهت برازش به منطقه مورد مطالعه را داشته باشند. در این پژوهش توانایی روش ریزمقیاس نمایی تغییر فاکتور دلتا برای برازش فراسنجه های دمای بیشینه و کمینه با در نظر گرفتن ۴ مدل BCC-CSM۲-MRT)، CIESM، CanESM۵ و (MRI-ESM۲-۰ از مجموعه مدلهای CMIP۶، بررسی شد. به منظور ارزیابی مدلها در دوره پایه و مشخص کردن بهترین مدل جهت برازش فراسنجه های دما بیشینه و کمینه از داده های مشاهداتی ایستگاه هواشناسی بابلسر بهره گرفته شد. بدین ترتیب که، ابتدا داده های تاریخی مدل و داده مشاهداتی (دمای بیشینه و کمینه ایستگاه هواشناسی بابلسر) به دو دوره تقسیم شد. دوره اول ۱۹۵۵-۱۹۸۴ به عنوان دوره پایه و دوره دوم ۱۹۸۵-۲۰۱۴ به عنوان دوره ارزیابی در نظر گرفته شد. شاخص های راست آزمایی میانگین خطای مطلق، مجذور میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین و شاخص امتیاز مهارتی میانگین خطای مطلق بین مدلها و شاهد در دوره ارزیابی قبل و بعد از اصلاح و ریزمقیاس نمایی به صورت ماهانه برای اقلیم مرطوب بابلسر محاسبه شد. نتایج حاکی از آن است که قبل از اعمال روش ریزمقیاسنمایی تغییر فاکتور دلتا ، در فراسنجه های دمای بیشینه و کمینه بهترتیب در مدلهای MRI-ESM۲-۰ و CanESM۵ دارای خطای کمتر نسبت به سه مدل دیگر بود. بعد از اعمال روش دلتا مدلهای CIESM و BCC-CSM۲-MRT بهترتیب در فراسنجه های دمای بیشینه و کمینه بهترین بهبود را از خود نشان دادند؛ در حالیکه، بهترین عملکرد در هر دو پارامتر دمای بیشینه و کمینه به مدل CanESM۵ اختصاص یافت؛ بنابراین توانایی روش دلتا در بهبود مدل CanESM۵ با توجه به داده های مشاهده ای ایستگاه هواشناسی بابلسر بسیار بالا بود.

Keywords:

مدلهای گردش عمومی جو , گزارش ششم , تغییر فاکتور دلتا , میانگین خطای مطلق.