اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف عصاره پسته وحشی (بنه) بر بیان ژن گرلین بافت روده موش های صحرایی

مقدمه و هدف: بر هم خوردن تعادل انرژی موجب بروز بیماری­های مختلفی مانند چاقی، دیابت و غیره می­شود. پپتیدهای زیادی در تنظیم تعادل انرژی در بدن نقش دارند که گرلین یکی از مهم­ترین آن­ها است. این مطالعه اثر یک دوره تمرین استقامتی و عصاره پسته وحشی (بنه) (به عنوان گیاهی غنی از اسیدهای چرب)، بر بیان ژن گرلین بافت روده موش های صحرایی ماده را بررسی می­نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۲۰ سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه ۱) کنترل سالین، ۲) تمرین سالین، ۳) کنترل بنه و ۴) تمرین + بنه تقسیم شدند. گروه های ۲ و ۴ به مدت هشت هفته (پنج روز در هفته، هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه و سرعت ۲۵ متر بر دقیقه با شیب صفر) روی نوارگردان مخصوص جوندگان به تمرین پرداختند در حالی که گروه­های ۱ و ۳ تمرین نداشتند. گروه های ۳ و ۴ عصاره پسته وحشی و گروه های ۱ و ۳ محلول سالین را قبل از تمرین به صورت گاواژ دریافت می کردند (یک میلی­گرم به ازای هر گرم وزن بدن). ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه­ی تمرینی در وضعیت ناشتایی، موش­های صحرایی بیهوش شده و بافت برداری انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه آنالیز شدند و ۰۵/۰> P معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ­ها: هشت هفته تمرین هوازی منجر به کاهش بیان ژن گرلین در بافت روده موش­های صحرایی شد (۰۰۱/۰> P) اما بیان آن در پاسخ به استفاده از پسته وحشی افزایش یافت (۰۰۱/۰> P). بحث و نتیجه گیری: استفاده از رژیم غذایی پرچرب (عصاره بنه) باعث افزایش بیان ژن گرلین بافت روده شد. انجام هشت هفته تمرین هوازی این افزایش را تعدیل نمود.

Keywords:

گرلین , پسته وحشی (بنه) , تمرین هوازی , روده