نور و شفافیت در معماری اسلامی-ایرانی

نظام عالم، نظامی وحدت یافته است و اجزاء آن نیز بیان چنین توحیدی را بازخوانی می کند. نور در نگاه فلاسفه ایران سیر تاریخی گذشته ایران را در پیوند با دوره اسلامی منزلتی کیفی در اصالت میداند و آن، نگاهی کلی به ذکر در عالم هستی خواهد داشت. نظر به مقام نور در سیر تاریخی ایران و باور بدان، اندیشه انسان را در بهره گیری از نور طبیعی در زندگی گذشته و نیز کیفیت حضور آن در اعتقادات معلوم می دارد.نور چه به لحاظ عینی که از اصول و مبانی بستر ساز در ارائه یک کالبد منطقی است و معماری گذشته ما به خوبی بیانگر چنین وجهی در کالبد معماری بوده است، و چه به لحاظ معنایی دارای مقامی است که قدرت بیانگری آن، چنان عمیقی باشد که به نظر کمتر پدیده ای در عالم را می توان واجد چنین امری کیفی نماید که دو وجه ذکر شده را بیانگری کند.در این مقاله نور و شفافیت در معماری اسلامی بررسی شده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از تکنیکهایی مثل اسناد و مدارک در بستر مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است و راهبرد تحقیق کیفی با رویکرد ساختارگرایانه می باشد.نتایج حاصل از تحقیق بر این امر مهم استوار است که نور و شفافیت در معماری اسلامی تاثیر بسیار زیادی دارد.

Keywords:

نور , معماری اسلامی , شفافیت , معماری ایرانی