مدل بهینه سازی مسیریابی و برنامه ریزی چند دور های برای وسایل نقلیه بعد از وقوع بحران با هدف کاهش تقاضای تامین نشده و مجاز بودن کمبود کالا مطالعه ی موردی: منطقه ۴ تهران

با توجه به رشد پنج برابری وقوع حوادث غیرمترقبه در دهه های گذشته و افزایش هزینه های جانی و مالی ناشی از آن، مدیریت زنجیره ی تامینامداد به عنوان راه حلی مناسب به منظور کاهش هزینه های مختلف بحرا ن ها همواره مورد توجه سازما نهای بشردوستانه قرارگرفته است. یکی اززمینه های مهم در این حوزه مسیریابی وسایل نقلیه است که نقش مهمی در بهبود خدمت رسانی به آسیب دیدگان دارد. با وجود اینکه تحقیقاتمتعددی در این زمینه انجا م گرفته، اما مد لهای ارائه شده غالبا یک دورهای و تک کالایی بوده و شرط مجاز بودن کمبود کالاهای امدادی منظور نشدهاست. به همین منظور در این پژوهش یک شبکه زنجیره ی تامین امداد چند دوره ای و چند محصولی پیشنهاد شده که دربردارنده سه بخش مراکزنگهداری وسایل نقلیه، مراکز توزیع کالاهای امدادی و پناهگاه هاست. مدل پیشنهادی با هدف به حداقل رساندن تقاضای تامین نشده به مسیریابیوسایل نقلیه به صورت پویا می پردازد. در صورت مازاد بودن مقدار تقاضا در پایان دوره های عملیاتی، میزان کمبود کالا را به تفکیک هر پناهگاهمشخص می کند. به منظور اعتبارسنجی مدل پیشنهادی از اطلاعات منطقه ی چهار شهر تهران برگرفته شده و با بهره گیری از نرم افزار گمز حل شدهاست. نتایج به دست آمده از حل عددی مدل نشان داد که کلیه عملیات امدادی در راستای تامین حداکثری تقاضا انجام گرفته و زمان نقل وانتقالوسایل نقلیه نیز به نحو مطلوبی مدیریت می شود. با بهره گیری از مدل پیشنهادی میزان حمل کالاهای امدادی توسط وسایل نقلیه در هر دورهمشخص می شود. درنهایت به منظور بررسی مدت زمان اجرای مدل در ابعاد مختلف تحلیل حساسیت شده است.

Keywords:

مدیریت بحران , مسیریابی پویا , چندمحصولی , تقاضای تامین نشده , زنجیره ی تامین بشردوستانه