بررسی ارتباط تعداد مراقبتهای دوران بارداری با عوارض مادری و نوزادی در مادران مبتلا به دیابت بارداری

مقدمه: دیابت بارداری سبب افزایش عوارض مادری و نوزادی می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تعداد مراقبت دوران بارداری در کاهش عوارض مادری و نوزادی در زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کوهورت آینده نگر در فاصله سال های ۹۹-۱۳۹۷ بر روی ۱۱۹ مادر با دیابت بارداری در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مراقبت های دوران بارداری کمتر از ۱۰ و بیشتر مساوی ۱۰ نوبت از نظر پیامدهای نوزادی از قبیل وزن بالای صدک ۹۰%، دیستوشی و عوارض مادری مانند پره اکلامپسی مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای اسکوئر و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه از ۱۱۹ زن باردار مبتلا به دیابت حاملگی، ۳۷ نفر (۰۹/۳۱%) در گروه مراقبت بارداری بیشتر یا مساوی ۱۰ نوبت و ۸۲ نفر (۹۰/۶۸%) در گروه کمتر از ۱۰ نوبت قرار گرفتند. تعداد نوزادان دارای وزن بالای صدک ۹۰ در گروه مراقبت بارداری بیش از ۱۰ نوبت، ۴ نفر (۸/۱۰%) و در گروه کمتر از ۱۰ نوبت، ۴ نفر (۹/۴%) بود که تفاوت آماری معناداری نداشت (۲/۰=p). میانگین قندخون ناشتای مادران در سه ماهه سوم در گروه مراقبت بیش از ۱۰ نوبت، ۱۴/۷۵±۲۲/۹۱ و در گروه مراقبت کمتر از ۱۰ نوبت، ۲۳/۳۰±۶۵/۹۳ میلی گرم بر دسی لیتر بود که در دو گروه مشابه بود (۲/۰=p). همچنین بروز پره اکلامپسی در گروه مراقبت بیش از ۱۰ نوبت، ۳ نفر (۲/۶%) و در گروه مراقبت کمتر از ۱۰ نوبت، ۵ نفر (۱/۸%) بود که در دو گروه مشابه بود (۸/۰=p). از نظر سایر پیامدهای مادری و نوزادی نیز تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: افزایش مراقبت های دوران بارداری در زنان مبتلا به دیابت حاملگی، سبب بهبود پیامدهای مادری و نوزادی نمی گردد.

Keywords:

پره اکلامپسی , دیابت بارداری , عوارض مادری , مراقبت بارداری