فلزات سنگین ترکیباتی هستند که به طور طبیعی در
خاک وجود دارند یا در نتیجه فعالیت های انسان وارد
خاک می-شوند. بالا رفتن غلظت فلزات سنگین در
خاک باعث ایجاد سمیت و بازداشتن رشد و از بین رفتن بسیاری از گیاهانمی شود. سمیت فلزات سنگین در گیاهان نتیجه پاره ای از واکنش ها در سطح سلولی و ملکولی است. اصلیترین عاملموثر بر
جذب فلزات سنگین میزان در دسترس بودن فلز جهت
جذب توسط گیاه می باشد که به ظرفیت تبادل کاتیونیخاک، pH خاک، ساختمان خاک، غلظت فلز در
خاک و ترشحات ریشه بستگی دارد. با این حال برخی گیاهان قادر به رویش و رشد در
خاک های آلوده به فلزات سنگین هستند. استراتژی های متنوعی مانند ترشحات خارج سلولی، سیستمدفاع آنتی اکسیدانی، کلاته شدن فلز بوسیله متالوتیونین ها، فیتوکلاتین ها اسیدهای آلی، آمینواسیدها و پپتیدها وآنزیم های آنتی اکسیدان برای اجتناب و مقاومت به فلزات سنگین در گیاهان وجود دارد. گیاهان مقاوم را به سه گروهممانعت کننده، نشانگر و
تجمع دهنده تقسیم می کنند. برخی از این گیاهان می توانند فلزات سمی را در غلظتی بیش ازگیاهان معمولی درخود
تجمع دهند. یکی از روش هایی که می توان برای سمیت زدایی و کاهش مواد سمی از جملهفلزات سنگین در محیط های آلوده استفاده کرد، استفاده از گیاهان سبز می باشد که در مورد فلزات سنگین می توان ازگیاهان بیش
تجمع دهنده استفاده کرد.