مقایسه شیوه های حل مسئله و خودکارآمدی در دانشجویان با و بدون سوء مصرف مواد

اعتیاد یکی از مشکلات اساسی در جامعه است. مشکلی که میلیون ها زندگی را ویران و سرمایه های کلان ملی راصرف هزینه مبارزه، درمان و آسیب های ناشی از آن می کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه شیوه های حل مسئلهو خودکارآمدی در دانشجویان با و بدون سوء مصرف مواد انجام گرفت. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ می باشد.که از این بین ۱۴۰ دانش آموز (۷۰ دانشجو با سوء مصرف مواد و ۷۰ دانشجو بدون سوء مصرف مواد) انتخابشدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پذیرش اعتیاد وید و همکاران، شیوه های حل مسئله کسیدی ولانگ و خودکارآمدی شرر و مادوکس استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار ۲۴-SPSS و با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که در میزان شیوه های حل مسئله وخودکارآمدی در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱). دانشجویان دارای سوء مصرف مواد در مقایسه با دانشجویان عادی از شیوه های حل مسئله و خودکارآمدی کمتری برخوردار بودند. بنابر نتایج به دست آمده لازماست مداخلات ویژه ای در این زمینه ها بر روی دانشجویان صورت گیرد تا نگرش این افراد را نسبت به مواد بهترکنند تا منجر به افزایش شیوه های حل مسئله و خودکارآمدی در دانشجویان گردد.

Keywords:

شیوه های حل مسئله , خودکارآمدی , دانشجویان , سوء مصرف مواد مخدر