اثر مقادیر نیتروژن و منابع سیلیس بر جذب عناصر و عملکرد دانه برنج Oryza sativa L

به منظور بررسی اثر مقادیر نیتروژن و منابع سیلیس بر جذب عناصر و عملکرد دانه برنج، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان بابل، در سال زراعی ۱۳۹۵ اجرا گردید. تیمار ها شامل: مقادیر نیتروژن به عنوان عامل اصلی در ۳ سطح تیماری عدم مصرف (شاهد)، ۴۶ و ۹۲ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و منابع سیلیس به عنوان عامل فرعی در ۴ سطح تیماری [عدم مصرف (شاهد)، محلول پاشی سیلیکات پتاسیم مایع، محلول پاشی نانواکسید سیلیسیم و مصرف خاکی سیلیکات کلیسیم] بوده اند. نتایج نشان دادند که تنها نیتروژن دانه تحت اثر متقابل بین تیمارها قرا گرفت، به طوی که بالاترین طول خوشه با محلول پاشی سیلیکات پتاسیم تحت تیمارهای عدم مصرف نیتروژن و مصرف ۴۶ کیلوگرم نیتروژن خالص (به ترتیب ۲۴/۴۰ و ۲۱/۲۳ سانتی متر) به دست آمد در حالی که با مصرف ۹۲ کیلوگرم نیتروژن خالص تحت همین نوع محلول پاشی ۱۹/۸۷ سانتی متر) کمترین طول خوشه مشاهده شد

Keywords:

برنج جذب عناصر , سیلیس , عملکرد دانه , نیتروژن