برنامه راهبردی توسعه شهرهای مرزی ایران، مطالعه موردی؛ شهر مرزی بندر آستارا

در عصر حاضر، گذار از الگوی طرح های جامع شهری به سمت برنامه ریزی راهبردی با توجه به خاصیت ترکیبی، انعطاف پذیری و پویایی آن در جهت حل مسائل و تحولات آینده موردتوجه قرارگرفته است. از طرفی، شهرهای مرزی با توجه به همسایگی بسیار نزدیک به کشورهای مجاور، یکی از حساس ترین نقاط هستند. لذا در این پژوهش، شهر مرزی بندر آستارا به دلیل موقعیت ویژه، به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، شناخت قابلیت ها و موانع موجود در شهر مرزی بندر آستارا و تحلیل راهبردهای موثر در توسعه این شهر است. روش تحقیق پژوهش حاضر کمی است. جامعه آماری در این پژوهش، ساکنین شهر آستارا و نمونه گیری از نوع تصادفی ساده می باشد. برای جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختارمند با ۲۰۰ نفر از ساکنین شهر آستارا انجام گرفته است. جهت تحلیل عوامل داخلی و خارجی از ماتریس SWOT و همچنین برای اولویت بندی راهبردها از روش QSPM استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که برآیند راهبردهای تدوین شده برای این شهر مرزی، در موقعیت تهاجمی قرار دارد و سه راهبرد بهره گیری از لبه قوی دریای کاسپین در راستای استفاده از پتانسیل جذب گردشگران خارجی، تقویت بازارچه های ساحلی و مرزی در راستای افزایش گردشگری و رونق اقتصادی شهر از طریق ایجاد بسترهای برگزاری رویدادها، به ترتیب دارای بیش ترین نمره جذابیت می باشند. این بدان معنی است که با برنامه ریزی صحیح و اصولی و با بهره گیری از نقاط قوت و فرصت های این شهر، می توان در جهت نیل به توسعه پایدار و رونق اقتصادی این شهر گام برداشت.

Keywords:

برنامه راهبردی , شهر مرزی , شهر آستارا , SWOT , QSPM