سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

روش شناسی فرهنگی دعوت و جلب اطاعت در قیام عاشورا

Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 351

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JHRU-12-3_007

Index date: 23 August 2021

روش شناسی فرهنگی دعوت و جلب اطاعت در قیام عاشورا abstract

این پژوهش با تحلیل و هم سنجی گزاره های تاریخی موجود در منابع کهن، این مسئله را واکاوی می کند: در قیام عاشورا، برای دعوت و جلب اطاعت عموم جامعه چه روشی در پیش گرفته شد؟ براساس یافته های پژوهش حاضر، دعوتگران این قیام، یعنی شخص امام حسین(ع) یا پیروان و فرماندهان ایشان، در درجه نخست نگرش سازی می کردند و جایگاه امام را در نگره اجتماع تبیین می کردند؛ سپس مشروعیت حکومت یزید را در فرهنگ دینی بازنمایی می کردند و رویکرد ارزشی و هنجاری قیام را آشکارسازی می کردند. این روش ها با سه ابزار استدلال، تکرار و ایجاد ناهماهنگی شناختی و تبیین تناقض ها اجرایی شده است؛ نیز در این قیام، گرایش سازی پیگیری شده است و دعوتگران آن، امام گرایی مبتنی بر منافع ابدی، شهادت گرایی مبتنی بر ارزش جهاد و هشداردهی در برابر آسیب های اطاعت نکردن و رویارونشدن با امام را دنبال کرده اند. درنتیجه، مشخص شد قیام عاشورا حرکتی همه جانبه در عرصه دین و سیاست و اجتماع بود که نوعی از فرهنگ سازی فراعصری را در حکم فرهنگ معیار پدید آورد. حرکتی که دعوت آن در دو روش نگرشی و گرایشی ناظر به گونه گونی مخاطبان سامان پذیرفته است و نقطه مطلوب آن، در دو لایه حداکثری در همراهی با قیام عاشورا یا حداقلی در همراهی نکردن با دشمنان قیام لحاظ شده است.

روش شناسی فرهنگی دعوت و جلب اطاعت در قیام عاشورا Keywords:

روش شناسی فرهنگی دعوت و جلب اطاعت در قیام عاشورا authors

محمد مصطفی اسعدی

استادیار و عضو هیئت علمی گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی ایران

مهدی فرهودفر

دکتری تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف اسلامی قم

دلبر شجاع آباجلو

استادیار و عضو هیئت علمی گروه معارف دانشگاه ارومیه

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
Abdul Qadir Atta, M. (Ed.) (۱۹۹۰). Al-Tabqat Al-Kubra. First Edition. Beirut: ...
Al-Radhi Muskawiyyah, A. A. (۲۰۰۰). The Experiences of Nations. Tehran: Soroush ...
Al-Sharif Al-Radhi, M. H. (۱۹۹۴). Nahj Al-Balaghah. Qom: Hijrat Publication ...
Arbali, A. I. (۲۰۰۱). Discovering Sorrow in the Knowledge of the ...
Blazeri, A. Y. (۱۹۹۷). Ansab Al-Ashraf. Beirut: Dar Al-Fikr Publication ...
Dehkhoda, A. A. (۱۹۹۱). Dehkhoda Dictionary. Tehran: Institute of Publishing, University ...
Dinuri, A. D. (۱۹۸۹). Akhbar AL-Tawwal. Qom: Al-Radhi Publications ...
Hamavi Baghdadi, Y. (۱۹۹۵). Dictionary of Countries. Seventh Edition. Beirut: Dar ...
Ibn A'tham, A. M. A. (۱۹۹۱). Al-Futuh. Beirut: Dar Al-Azwa Publication ...
Ibn Athir, I. A. (۱۹۶۵). Al-Kamil fi Al-Tarikh. Beirut: Dar Sader ...
Ibn Jawzi, L. (۱۹۹۸). Tazkereh Al-Khawas. Qom: Al-Sharif Al-Radhi Publication ...
Ibn Manzoor, M. M. (۱۹۹۰). Language of the Arabs. Beirut: Dar ...
Ibn Shahr Ashob (۲۰۰۰). Al-Manaqib. Qom: Allama Publication ...
Jalali, H. (۲۰۰۱). An Introduction to the Discussion of Insight, ...
Kafi, M. (۲۰۱۳). Religious Culture, Concepts of Theories and Strategies. Qom: ...
Karamollahi, A. (۲۰۱۱). Shiite Uprisings, Nature and Style of Leadership. Qom: ...
Kashefi, M. R. (۲۰۱۳). History of Islamic Culture and Civilization. Fourth ...
Lajevardi, M. (Ed.) (۱۹۹۹). Ibn Babavieh’s Ayoun Akhbar Al-Reza. Tehran: Jahan ...
نمایش کامل مراجع