بررسی رابطه ابعاد تاب آوری با مدیریت شهری در دوران شیوع پاندمی کووید-۱۹ (مورد مطالعه: شهر تهران)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی و از نوع تحقیقات پیمایشی می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه ابعاد تاب آوری با مدیریت شهری در دوران شیوع بیماری کووید-۱۹ می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر تهران بوده اند که تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه شد. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان شهرسازی مورد تائید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ ۰/۷۹ محاسبه شد. پرسشنامه ها به دلیل شیوع بیماری کوید- ۱۹ به صورت آنلاین بین شهروندان شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف نرمال بودن داده ها را نشان داد، لذا جهت بررسی فرضیه ای پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که بین چهار بعد تاب آوری شهری شامل: اقتصادی، اجتماعی، نهادی، و کالبدی زیست محیطی و مدیریت شهری در دوران شیوع بیماری کووید- ۱۹ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

تاب آوری شهری , مدیریت شهری بیماری کووید-۱۹