بررسی اثربخشی آموزش مهارت های روان پویشی کوتاه مدت بر حساسیت اضطرابی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سلامت روانی و شاخص های سلامت در زوجین در آستانه طلاق

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 170

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-62-0_043

تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1400

Abstract:

خلاصه مقدمه: طلاق یکی از مهم ترین مسائل روانی در جمعیت زوجین است که با عواملی همچون حساسیت اضطرابی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سلامت روان و شاخص های سلامت در زوجین مرتبط است. مدل های مداخله مختلفی جهت تعدیل این عوامل مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های روان پویشی کوتاه مدت بر حساسیت اضطرابی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سلامت روان و شاخص های سلامت زوجین در آستانه طلاق بود. روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود که بر روی زوجین شهر مشهد در سال ۱۳۹۷ انجام شد. ۳۰ زوج (۶۰ نفر) که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و ۱۵ زوج (۳۰ نفر) در گروه کنترل و ۱۵ زوج (۳۰ نفر) در گروه آزمایش به صورت تصادفی گمارش شدند. جهت گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه های حساسیت اضطرابی تجدید نظر شده، عدم تحمل بلاتکلیفی، سلامت عمومی و همنیطور اندازه گیری شاخص توده بدنی، فشار خون و سطح کلسترول استفاده شد. پرسشنامه ها ابتدا توسط گروه ها تکمیل شد، سپس برای گروه آزمایش مداخله مهارت های روان پویشی کوتاه مدت انجام گرفت، پس از دوره آموزش مجدد پرسشنامه ها توسط دو گروه تکمیل گردید. اطلاعات جمع اوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و آزمون آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد، مداخله آموزش مهارت های روان پویشی کوتاه مدت بر حساسیت اضطرابی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سلامت روان و شاخص های سلامت زوجین تاثیر معناداری دارد (p <۰.۰۰۱). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد برنامه آموزش مهارت های روان پویشی کوتاه مدت در بهبود سطح حساسیت اضطرابی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سلامت روان و شاخص های سلامت در زوجین موثر بوده است.

Authors

هدی نداف

گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی،نیشابور، ایران؛

حسن توزنده جانی

گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی،نیشابور، ایران

زهرا باقرزاده گلمکان

گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی،نیشابور، ایران؛