نقش واسطه ای نیازهای بین فردی، تعارض والد – نوجوان در رابطه بین سبک های والدگری، نیازهای بنیادین با جرح خویشتن غیرخودکشی گرا، ایده پردازی خودکشی

هدف: این پژوهش با هدفبررسی نقش واسطه ای ادراک باری بودن، تعلق پذیری خنثی و تعارض والد-  نوجوان در رابطه بین سبک های والدگری و نیازهای روان شناختی بنیادین با جرح خویشتن غیرخودکشی گرا و ایده پردازی خودکشیبه مرحله اجرا درآمد.روش: جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ به تعداد  ۲۲۴۴۰۰ نفر تشکیل دادند، که از میان آن ها ۴۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، مقیاس ایده پردازی خودکشی بک (بک، کواس و ویزمن، ۱۹۷۹)، سیاهه آسیب به خود (سانسون، ویدرمن و سانسون، ۱۹۹۸)، پرسشنامه بافت اجتماعی والدین (سبک های والدگری) (اسکینر، اسنایدر و جانسون، ۲۰۰۵)، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین عمومی (گنیه، ۲۰۰۳)، پرسشنامه نیازهای بین فردی (ون آردن، کوکرویکز و وایتو جوینر، ۲۰۱۲)  و  پرسشنامه رفتار متعارض (رابین و فاستر، ۱۹۸۹) بود. یافته ها: داده­ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج حاصل از معادلات ساختاری نشان داد، سبک های والدگری و نیازهای بنیادین روان شناختی با واسطه تعلق پذیری خنثی، ادراک باری بودن و تعارض والد- نوجوان بر جرح خویشتن غیرخودکشی گرا و ایده پردازی خودکشی اثر غیرمستقیم معنادار دارند. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش می توان دریافت که کاهش تعلق پذیری خنثی، ادراک باری بودن و تعارض والد- نوجوان در نوجوانان می تواند نقش موثری در کاهش جرح خویشتن غیرخودکشی گرا و ایده پردازی خودکشی داشته باشد.

Keywords:

ایده پردازی خودکشی , جرح خویشتن غیرخودکشی گرا , دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران و مدل ساختاری