ارزیابی و مکان یابی فضای سبز شهری با استفاده از GIS و روش AHP (مورد مطالعه : منطقه ۷ شهرداری تهران)

منطقه ۷ شهرداری تهران، با وسعت ۱,۵۳۶,۸۰۰ متر مربع، جمعیت ۳۱۰۱۸۴ و سرانه فضای سبز ۳.۸۵ مترمربع، در مقایسه با سرانه پیشنهادی طرح جامع تهران (۱۳/۹)، و سرانه قابل قبول برای کلان شهرهای ایران (۱۸)، با مساله کمبود این سرانه مواجه است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی- توصیفی و تاکید بر جنبه کاربردی آن، به ارزیابی و مکان یابی فضای سبز منطقه مورد مطالعه بر اساس معیارهای مکان یابی و نیازهای جمعیتی پرداخته است. برای جبران کمبود این سرانه، ارزش­های زمین های منطقه برای ایجاد فضای سبز، با استفاده از معیارهایی مانند نزدیکی به مراکز مسکونی، مراکز آموزشی، فرهنگی، تجاری، بهداشتی، مراکز فرهنگی، تاسیسات شهری و عوامل طبیعی مانند عوامل آب و هوا، زمین شناسی و منابع آبی مورد سنجش قرار گرفته است. سپس داده­های مکانی در برنامه GIS به لایه­های اطلاعاتی جدید تبدیل شدند. بعد از آن، به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان­یابی فضای سبز، در نرم افزار Expert Choice به لایه­های اطلاعاتی وزن داده شد. نتایج حاصل از تلفیق لایه­های وزن­دهی شده، زمین­ها را برای انتخاب مکان مناسب فضای سبز اولویت­بندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه و ارزیابی شد. در نهایت، زمینها در سه نوع پهنه: مناسب ، متوسط و نامناسب تعیین و براساس آن، مطلوب­ترین آنها برای احداث فضاهای سبز جدید پیشنهاد شدند.

ارزیابی و مکان یابی فضای سبز شهری با استفاده از GIS و روش AHP (مورد مطالعه : منطقه ۷ شهرداری تهران) Keywords:

فضای سبز , مکان یابی , GIS , AHP , منطقه ۷ , شهر تهران