ارزیابی استان های ایران با تاکید بر شاخص های اجتماعی-اقتصادی و شاخص ترکیبی توسعه انسانی با استفاده از تکینک TOPSIS و GIS
Publish place: Studies of urban structure and function، Vol: 1، Issue: 3
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 229
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHAHR-1-3_001
تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1400
Abstract:
اصولا توسعه جریانیست چند بعدی، که مستلزم تغییرات اساسی در ساختار اجتماعی و فرهنگی از یک سو و رشد اقتصادی و کاهش فقر و نابرابری اجتماعی از سوی دیگر است. سطح توسعه در کشور ایران یکسان نیست و تفاوتهایی در این زمینه دیده میشود. بنابراین ابعاد گوناگون و پیچیدگی موضوع ضرورت شناخت میزان توسعه و محرومیت را بیان میکند. پژوهش حاضر دارای ماهیت کاربردی– توسعهای و ترکیبی از روشهای تحقیق کتابخانهای و تحلیلی، و با هدف کلی، شناسایی استانهای توانمند و یا دارای محدودیت توسعه یافتگی در شاخصهای اجتماعی- اقتصادی میباشد که برای این هدف ۷۸ متغیر در طیسالهای ۱۳۹۰-۱۳۸۷ مورد استفاده قرار گرفته است. در راستای هدف تحقیق شاخصهای منتخب برای هریک از استانها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excelدر قالب مدلهای HDI و TOPSIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته که نتایج حاصل از شاخصترکیبی توسعه انسانی تکنیک TOPSIS نشان میدهد میانگین میزان HDI برابر ۲۳۰/۰ و TOPSIS برابر ۱۵۰/۰ درصد که HDI استان تهران با ۷۰۶/۰ درصد و سمنان با ۰۸۱/۰ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین میزان و با استفاده از نتایج مدل TOPSIS با استانهای با میانگین TOPSIS، ۳۵۵/۰، ۱۶۵/۰، ۰۹۰/۰ و ۰۳۰/۰درصد پهنهبندی مناطق محروم و توسعه یافته صورت گرفته که راهگشایی جهت رسیدن به توسعه متوازن و همه جانبه باشد.
Authors
مسعود صفائی پور
دانشگاه شهید چمران اهواز
الیاس مودت
دانشگاه شهید چمران اهواز