درآمدی بر جریان شناسی فمنیسم سیاسی در ایران

از دیدگاه اندیشمندان و فلاسفه عصر روشنگری«زنان»، عناصری غیر تعقلی و ثانویه اند. در بررسی و دقت نظر در آثار این اندیشمندان و حتی متاخرین از آنها، وقتی صحبت از «حقوق طبیعی» و «حقوق بشر» می شود، منظور جامعه «مردان» است. با عنایت به مطالب فوق، فمنیسم ایرانی نیز، همزمان با اسلاف غربی خویش، در تدارک تامین و تولید محتوای مرتبط به اقسام و اشکال فمنیسم است که ظهور و بروز آن در بزرگداشت روز جهانی زن (۸ مارس مصادف با ۱۷ اسفند) است و سعی دارد ضمن بومی سازی مفاهیم آن در داخل کشور، جریان لاغر و رو به زوال فمنیسم ایرانی را به جنبشی فربه و پویا تبدیل کند. مقاله حاضر با روش مطالعه کتابخانه ای و اسنادی و کاوش در ادبیات سیاسی منتشره از طرف رهبران و هواداران این جریان، تصویری اجمالی از آن، ارایه کرده و بتواند همچون «درآمدی» بر این جریان پرتوفکنی کند. ضمن تبیین مفهومی فمنیسم، به گرایش های مختلف سیاسی آن پرداخته و در نهایت ضمن پرداخت به جریان شناسی فمنیسم ایرانی، برآوردی اجمالی ارایه دهد. بی تردید مراکز آموزشی و دانشگاهی به دلیل دارا بودن پتانسیل و ظرفیت بالایی از دختران و زنان جوان، مهمترین اهداف جذب نیرو و القا آموزهای فمنیستی است. بنابراین شناخت روشن مختصات عمومی فمنیسم سیاسی و کالبدشکافی جریان سیاسی فمنیسم ایرانی برای فعالان دانشگاهی و مراکز تحقیقاتی، حائز اهمیت است.

Keywords:

فمنیسم , فمنیسم سیاسی , حقوق زنان , جریان شناسی.