شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دوران شیوع کرونا ویروس از نظر دانشجویان و اساتید دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر درصدد است به شنایی و رتبه بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دوران شیوع کرونا ویروس از نظر دانشجویان و اساتید دانشگاه پیام نور بپردازد، روش شناسی تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی و جزو تحقیقات کاربردی می باشد، جامعه آماری تحقیق حاضر اساتید و دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز تهران جنوب می باشد که با استفاده از روش تصادفی ۱۲۰ نفر به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب گردید، ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه می باشد که روایی آن مورد تایید اساتید متخصص و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ۰/۸۰ برآورد و مورد تایید قرار گرفت، همچنین برای تجزیه و تحلیل یافته ها در این پژوهش از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی با کمک نرم افزار LISREL استفاده گردید، ماحصل یافته ها نشان داد که بین میانگین پاسخ به وضعیت عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دوران شیوع کرونا ویروس از نظر دانشجویان و اساتید دانشگاه پیام نور (زیرساخت، تخصص و مهارت، انگیزش و قدرت یادگیری) با میانگین معیار، تفاوت معنی داری وجود دارد و همچنین براساس آزمون t استیودنت تک گروهی نتایج حاکی از این است که میانگین پاسخ به عوامل زیرساخت های الکترونیکی و تخصص و مهارت کار با ابزارهای الکترونیکی بیشتر از میانگین معیار است، لذا می توان این طور بیان کرد که ابعاد زیرساخت و تخصص و مهارت کار با ابزارهای الکترونیکی، انگیزش و قدرت یادگیری دارای وضعیت مطلوب در دانشگاه پیام نور می باشند.

Keywords:

یادگیری الکترونیکی , کرونا ویروس , دانشجویان , اساتید , دانشگاه پیام نور